pipo
 
In augustus 1962 had de Noordwijkse Evenementencommissie een wedstrijd uitgeschreven voor het vervaardigen van ‘zandfiguren’. Inmiddels een druk bedreven en bijna professionele tak van sport, maar toen nog betrekkelijk nieuw. Het werd allemaal nóg mooier, omdat Pipo de Clown hoogstpersoonlijk de prijzen zou komen uitreiken. En nog mooier, omdat hij met een helikopter op het strand werd afgezet. Datzelfde gebeurde overigens ook – en dat was natuurlijk het allermooist – met AVRO-omroepster Elizabeth Mooij.
 
Ik was er wel bij, maar kan mij niet veel anders herinneren dan dat het een gekkenhuis was. Dat het ook in de bol van het voltallige College van B&W én van de gemeentesecretaris sloeg, moet ik maar aannemen van de verslaggever van de Leidsche Courant: die wist te melden dat zij allen – sapperdeflap – een rondje met de heli boven Noordwijk mochten maken (de Evenementencommissie wist wel hoe zij bij haar subsidiegever in het gevlei moest komen).
 
Pipo de Clown zag er geweldig uit. Zoals een clown eruit moest zien: kwasi opgewekt en vrolijk, maar toch met een wat melancholieke, bijna bedroefde ‘onderblik’. Dat kan met die helikopter te maken hebben gehad, of anders met de gulzigheid van het College van B&W om zelf de clown uit te hangen, of met al die bloedjes van kinderen die met het verkeerde zand toch nog maar mooi heuse kunstwerken hadden geboetseerd.
 
Ene Jos Overmaat won de eerste prijs, ene Marjolein Gravemeyer de tweede en Kees Putman de derde. In ieder geval laatstgenoemde is met het kunstenaarschap nooit meer opgehouden. Cor Witschge, die achter Pipo de Clown schuilging, stierf in 1991 en werd 66 jaar. Elizabeth Mooij trad in 2001 nog één keer op als tv-omroepster. Het Noordwijkse College van B&W keerde veilig op aarde terug.

 
 
NB Hoe meer ik kijk naar de foto uit de Leidsche Courant, des te mooier wordt het beeld van alle clowns in het algemeen en van Cor- Pipo – Witschge in het bijzonder.