fotoElisabeth Amalie Eugenie (1837 – 1898) was hertogin en prinses van Beieren, trouwde op 17-jarige leeftijd met haar neef  Keizer Frans Jozef I en werd daarmee Keizerin van Oostenrijk en – in 1867 – ook nog Koningin van Hongarije. Want Oostenrijk-Hongarije was een zogenaamde dubbelmonarchie: kaiserlich und königlich oftwel "K und K", door Robert Musil wel verbasterd tot "Kakanië" (wat in het Franse en Duitse taalgebied opeens een riekende connotatie krijgt).

Elisabeth werd ook ‘Sisi’ genoemd, maar sommige noemen dat verhaal apocrief en de naam werd bovendien nog verder veranderd in Sissi in het gelijknamige filmepos waarin Romy Schneider de hoofdrol speelde.

Erg gelukkig was Sisi niet: ze kon zich maar moeilijk aanpassen aan de steile mores van het Habsburger Hof, kende haar verdriet (o.a. over haar zoon Rudolph die – naderwijl zijn geliefde te hebben gedood – ook de hand aan zichzelf sloeg) en ging steeds vaker de boer op, overal in Europa, soms incognito, vaak onaangekondigd.

In de zomer van 1884 en 1885 verbleef ze enkele weken in Hotel Kaufmann of in Pension Paula in Zandvoort, waar ze zich liet masseren door de Amsterdamse arts en heilgymnast Johan Metzger. Volgens de overleveringen hielp dat allemaal niet zo veel: Sisi moet – vooral ook op buitenlandse reizen – nogal informeel, ongedwongen en wildebrasserig zijn geweest. Ze reed vaak paard aan het strand, maar ging ook zelf aan de loop: van Zandvoort naar Noordwijk – misschien een kop thee in Badhotel Konijnenburg aan wat toen nog geen boulevard mocht heten – en dan weer terug naar Zandvoort.

Sisi werd tijdens één van haar informele reizen op 10 september 1898 voor Hotel Beau Rivage in Genève zonder al te veel beredeneerde aanleiding doodgestoken door de Italiaanse anarchist Luigi Lucheni. Ze werd 7 dagen later in de Kapuzinergruft te Wenen bijgezet.