foto  Met mijn beperkte floratische en dendrologische kennis heb ik altijd gedacht dat het treurwilgen waren, die bomen  aan de Voorstraat in Noordwijk-Binnen. Dat gold ook voor de bomen aan het aanpalende  Lindenplein, dat in mijn beleving eerder ‘Treurwilgenplein’ had moeten heten. Maar het zijn allemaal toch echt lindebomen. De oudsten dateren van rond 1760, want ze worden heel oud.

Je kunt ze gemakkelijk temmen: je snoeit en geleidt de takken, je knot ze en je steunt ze, zodanig dat je ze iedere kant op krijgt, die je maar wilt. Eigenlijk een karakterloze boom. Aan de Voorstraat werden de linden aan de huizenkant gesnoeid en aan de straat kant van weerszijden naar elkaar toe geleid. Dat leverde in de zomer een mooie afgedekte bladerstraat op, beschut tegen de zon en de warmte. Maar wel donker.

In de winter was het geen gezicht: die kale staketsels die afstaken tegen de ijle lucht. Deernis- en huiveringwekkend. Galgen leken het wel. Ik kwam niet graag in de Voorstraat in de winter. In de zomer wel.