Ze werden met badkoetsjes de zee ingereden om zoveel mogelijk, enigszins ontblote lichaamsdelen aan de wellustige blikken van een medemens te onttrekken, schuilgaand achter het uitklapbare scherm van een soort markies. Daar waren die koetsjes nu eenmaal voor. Maar op deze prent veroorzaakt iedere gang van de koets naar de zee een ware volksoploop en spiedende plekken naar het deurtje en naar de markies van waarachter de toch nog decent geklede badgast in het water kon afdalen.
En intussen openbaart de decadentie zich juist búiten de koetsen: dames die hun rokken met enige bevalligheid optillen, heren die van hun driedelig grijs of bruin juist de broek hebben laten zakken, esthetiek en menselijke waardigheid zijn ver te zoeken. Er moeten badgasten geweest zijn die dat ook zo hebben gevoeld: zij kwamen ’s morgens naar het zonovergoten strand, stapten in hun badkoets en kwamen er de hele dag niet meer uit.
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 