Als je nou toch in Noordwijk op vakantie bent en als je dan toch een kaart naar huis wilt sturen: waarom dan deze? Het Palace Hotel op de achtergrond is mooi meegenomen, dat was een prachtig en voor Noordwijk beeldbepalend gebouw (véél meer dan Huis ter Duin dat geweest is). Maar de rest: vanaf het Palace naar rechts gaande kom je niet veel anders tegen dan de Jan Kroonsweg, het oude postkantoor ‘van Zee’, ‘Leens Eethuis’ en ‘de Groko’, waarover ik al eerder schreef. Verder alleen maar auto’s, een telefooncel er tussenin gezet (of is het een schuilhuisje voor de parkeerwachters?). Oude Opels-Olympia, Renaults, Simca’s, een anderhalve Morris en Volkswagens, vooral veel Volkswagens. Een Peugeot en een DKW (Deutsche Kinder Wagen). Aan de schaduwen te zien staat er een stevig zonnetje zo rond het middaguur, maar de hemel is niet helemaal wolkeloos. Er zijn weinig mensen op straat: de meesten zitten al op het strand. Het parkeerterrein is lang niet vol en toch was het druk. Niet iedereen had een auto toen, zelfs Duitse ‘badgasten’ kwamen vaak met de bus.
De fotograaf maakt zijn foto, zet er ‘Noordwijk aan Zee’ op en ‘Palaceplein’ en gelooft het verder wel. Landerigheid, geen zin of geen force om er méér van te maken dan dit. Een sufkees die er verder ook niet bij nadenkt koopt zo’n kaart en stuurt hem naar huis. En toch.
De fotograaf heeft niet alleen Palace en de auto’s en de Groko en ‘Leen’ vastgelegd. Hij heeft misschien wel voor alles een tijdsbeeld gevangen, Noordwijk ergens eind jaren vijftig van de vorige eeuw. Hij heeft de tijd voor heel even stilgezet.
En de verzender van de kaart stuurde de foto niet alleen naar huis. Hij plakte zijn postzegel, deed de kaart in de brievenbus vóór het postkantoor op de foto en stuurde hem ook op naar een latere tijd. De ónze.
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 