
Er waren nog maar 5 weken te gaan voordat de Duitsers Nederland binnen zouden vallen, maar in Noordwijk konden ze niet zeggen dat ze niet waren voorbereid. In het Juvenaat lag al een Eerste Compagnie ingekwartierd en op 4 april 1940 kwam de Majesteit op de later naar haarzelf vernoemde Noordboulevard nog eens kijken of het allemaal wel goed ging.
Hier inspecteert ze het 1e Eskadron van 3-3-Regiment Huzaren wielrijders en het onderschrift vermeldt dat „zij bij zulke aangelegenheden de uiterschte accuratesse eischte.“ Het was misschien een goede gelegenheid voor veel Noordwijkers om de Majesteit in levende lijve te aanschouwen, want zo vaak was ze niet in Noordwijk geweest. De foto is aan de kartelranden te zien ook door een Noordwijker genomen die-niet-dichterbij-mocht-komen.
De eega van de Majesteit, Prins Hendrik, was volgens de overlevering wel vaker in Noordwijk. Hij moet vaak te gast zijn geweest bij cafe Rietmeijer aan het eind van dezelfde boulevard, ongeveer op de plek waar nu een parkeerterrein gevestigd is aan de voet van Huis ter Duin. Volgens diezelfde overlevering was er nog wel meer te duiden over de bezoeken van Hendrik aan Rietmeijer, maar expliciete vermelding van deze duidingen zou al snel aanleiding zijn voor aangifte wegens majesteitschennis.
Wat de paraderende troepen betreft: veel van die mannen zullen waarschijnlijk wel bij vliegkamp Valkenburg in actie zijn gekomen toen Duitse parachutisten daar in de vroege morgen van de 10e mei uit de lucht kwamen vallen.
Wilhelmina was Noordwijk toen allang ontvlucht. Teruggekomen is ze – ook na de oorlog – volgens mij niet meer anders dan in verstilde vorm: op de boulevard staat tegenwoordig een standbeeld van deze majesteit, in brons gemodelleerd naar bijgaande foto. In mei 2000 aangeboden door Hotel Oranje, onthuld door Erik Hazelhoff Roelfzema, de Ware Soldaat van Oranje (in april 1940 niet bij de paraderende troepen in Noordwijk aanwezig, maar nog ‘ingekwartierd’ in een studentenkot aan het Rapenburg in Leiden).
